DOĞA

Ağaçlar, bir memleketin doğal zenginlikleridir İnsanlara ve yurda büyük yararları vardır Memleket ekonomisine katkıda bulunduğu gibi insanları toprak kayması, sel gibi doğal felâketlerden korur, iklim şartlarını düzenler

Ağaç, tabiatın süsüdür Tanrı’nın insanlara bağışıdır Bizde ağaç sevgisi, köklü, gelenekleşmiş bir sevgidir Deyimlerimizde şiir ve türkülerimizde bu sevginin göz alıcı izlerine raslamak mümkündür

Ancak, bazı kendini bilmez, cahil kişiler, toprak kazanmak, yakacak elde etmek gibi çeşitli bahanelerle yaş ağaçlara acımasızca kıyarlar Ufacık bir çıkar kaygısı yüzünden büyük bir zarara sebebiyet verilir Ünlü şairimiz Mehmet Emin Yurdakul, bir şiirinde: “Sakın kesme, yaş ağaca balta vuran el onmaz; I Na kütükler, hiç birine nice yıldır kervan gelmez, kuş konmaz, I Bunları kes, o baltanla bu çürümüş ağaçları yere ser” derken, insanlarımıza ne kadar yerinde ve içten bir öğüt vermektedir

Gerçekten, yaş ağaç kesen bir insan, bir canlıya kıydığı için cani sayılır Tanrı ve kul katında da günahkârdır Ayrıca, şairimizin de dediği gibi, hiçbir zaman esenliğe kavuşmaz

Ağaç ve ağaç sevgisiyle ilgili atasözleri:

Ağaç, ağaç içinde büyür
Ağaç, yapraklarıyla güzeldir
Ağaca dayanma kurur; insana güvenme ölür
Ağacın meyvesi olunca, başını aşağı salar
Ağacın yemişini ye; kabuğunu soyma
Ağaç ve ağaç sevgisiyle ilgili özdeyişler:
Bir ağacın ölümü, büyük bir mimarî eserin kaybı gibidir A Hamdı Tanpınar
İyi bir ağaca sarılan rüzgârsız kalmaz Cervantes